ek_add_banner

Tuesday, October 20, 2015

Ελληνικές Παροιμίες #15

Διευθέτηση
  • Θα το βρει η στραβή τ’ αρνί της.
  • Θα το βρει η τάβλα το καρφί της.
  • Το καλό το παλικάρι ξέρει κι άλλο μονοπάτι.
  • Όποιος χτυπάει του ανοίγουνε κι όποιος γυρεύει βρίσκει.

Δυνατότητες
  • Κατά το νιο και τ’ άρματα.
  • Δεν μπορώ θα πει δεν θέλω.
  • Κατά το ζώο και το φόρτωμα.
  • Πού πας ξυπόλητος στ’ αγκάθια.
  • Ένα βρακί δυο κώλους δε χωρεί.
  • Δεμένο σκυλί, πρόβατα δε φυλάει.
  • Ο μύλος αυτό που του βάνεις αλέθει.
  • Κώλοι υπάρχουν, λεφτά δεν υπάρχουν.
  • Με κουβαλητό νερό ο μύλος δε γυρίζει.
  • Τι είναι ο κάβουρας, τι είναι το ζουμί του.
  • Με τον παρά μου, γαμώ και την κυρά μου.
  • Μνημόσυνο με ξένα κόλλυβα δεν γίνεται.
  • Θεού θέλοντος και καιρού επιτρέποντος.
  • Το μεγάλο το καράβι θέλει και βαθιά νερά.
  • Δεν χωράνε δυο καρπούζια σε μια μασχάλη.
  • Άπλωνε τα πόδια σου κατά το πάπλωμά σου.
  • Ο άνθρωπος ό,τι μπορεί κι ο Θεός ό,τι θέλει.
  • Σιγά-σιγά τα όργανα κι είναι φτωχός ο γάμος.
  • Η γριά δεν είχε δόντια κι ήθελε και παξιμάδια.
  • Ο καλός μύλος αλέθει και κριθάρι και σιτάρι.
  • Κατά το πάπλωμα και των ποδιών το ξάπλωμα.
  • Θέλει κόπο το ραπάνι, κάθε τόπος δεν το κάνει.
  • Γύφτος παπάς δεν γίνεται κι αν γίνει δε βλογάει.
  • Εκεί που ‘ναι τα δόντια λείπουνε τα παξιμάδια.
  • Καλά είν’ τα φαρδομάνικα, μα είν’ για δεσποτάδες.
  • Άνθρωπος που δεν βλάπτει αυτός και δεν ωφελεί.
  • Σαν δεν ξέρεις να υφάνεις, τα μασούρια τι τα βάνεις.
  • Ας ήμουν νιος και να ‘ξερα, γέρος και να μπορούσα.
  • Ο κουτσός με το ‘να πόδι δίνει μια και πάει στην Πόλη.
  • Όταν σου πέφτουνε τα δόντια, θα το φας νερόβραστο.
  • Κι αν έχει ο γάιδαρος φωνή, για ψάλτη δεν τον κράζουν.
  • Όλα γίνονται. Μόνο του σπανού τα γένια δεν φυτρώνουν.
  • Αν δεν έχεις νύχια να ξυστείς, μην περιμένεις να σε ξύσει κανένας άλλος.
  • Του κυνηγού και του ψαρά το πιάτο, δέκα φορές είν’ αδειανό και μια φορά γεμάτο.

Μέσα & Μέθοδοι
  • Βάλε αλεύρι, κάμε πίτα.
  • Κατά τα σκατά και το φτυάρι.
  • Με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια.
  • Καιρός πανιά, καιρός κουπιά.
  • Κατά τη λαχάνα και η καζάνα.
  • Θέλει να κλάνει με ξένο κώλο.
  • Τρελός ράφτης, μακριά κλωστή.
  • Με το βελόνι πηγάδι δεν ανοίγεται.
  • Άσπαστα τ’ αυγά δεν πάνε στο τηγάνι.
  • Όποιος έχει τα γένια, έχει και τα χτένια.
  • Η καλή νέστρα και με το κουτάλι γνέθει.
  • Όποιος έχει το πεπόνι, έχει και το μαχαίρι.
  • Η κότα και η γυναίκα τρώγονται με το χέρι.
  • Έχουμε ξένο το γαμπρό και δανεικιά τη νύφη.
  • Ένα το ‘χει η Μαριορή, το στεγνώνει το φορεί.
  • Τον κώλο βάζει ο μάγειρας, σκατά θα μαγειρέψει.
  • Ο λόγγος δεν εφοβήθη το τσεκούρι μα το στειλιάρι.
  • Αν χάσουμε το τσεκούρι μας, μας μένει το στειλιάρι.
  • Είχε ο φρόνιμος χουλιάρι κι έτρωγε ο ζουρλός μ’ εκείνο.
  • Βάρα για να σε φοβούνται ή κλαίγε για να σε λυπούνται.
  • Άλλοι ζιούσιν με τον κόπον κι άλλοι ζιούσιν με τον τρόπον.
  • Και ο μεγάλος γάμος κούρταλα κι ο μικρός κουρταλίσματα.
  • Τώρα που έγινε η θάλασσα γιαούρτι, δεν έχουμε κουτάλια.
  • Αν βάζεις τον κώλο σου να σου κάνει δουλειά, σκατά δουλειά θα κάνει.

Εμπόδια & Δυσκολίες
  • Κάθε εμπόδιο για καλό.
  • Η σφίξη βγάνει το λάδι.
  • Κάθε αρχή και δύσκολη.
  • Έβαλε ο διάολος την ουρά του.
  • Όλ’ ανάποδα κι ο γάμος την Τετράδη.
  • Μεγάλα καράβια, μεγάλες φουρτούνες.
  • Ο θεός οικονομάει κι ο διάολος τα χαλάει.
  • Όλα του γάμου δύσκολα κι η νύφη γκαστρωμένη.
  • Θέλει ν' ανθίσει το δενδρί μα η πάχνη δεν τ' αφήνει.
  • Εδώ σε θέλω κάβουρα, να περπατάς στα κάρβουνα.
  • Όποιος δεν έχει παντρέψει κόρη και δεν έχει κτίσει σπίτι, δεν ξέρει τι θα πει πρόβλημα.

Ευκολία
  • Ηύρ’ ο κουτσός κατήφορο.
  • Είναι πολλοί μπαρμπέρηδες για του σπανού τα γένια.

Βάσανα
  • Τι έχεις Γιάννη; Τι είχα πάντα.
  • Τραβάει του λιναριού τα πάθη.
  • Η κακή ζωή του χάρου μοιάζει.
  • Και τα καλά δεχούμενα, και τα κακά.
  • Γριά δεν είχε βάσανα και αγόραζε γουρούνι.
  • Και με τα χίλια βάσανα, πάλι η ζωή γλυκιά ‘ναι.
  • Άσωστα τα βάσανά του, μ’ άσωστα και τα κακά του.

Επιδείνωση
  • Έτρεχε να μη βραχεί κι έπεσε στο ποτάμι.
  • Διώξαμε την αλεπού και μπήκε το λιοντάρι.
  • Είχαμε τόσα σκατά, ήρθε και η Σκατομαριά.
  • Ήταν στραβό το κλήμα, το ‘φαγε κι ο γάιδαρος.
  • Όταν θα ‘ρθει ένα κακό, σέρνει μαζί του κι άλλο.
  • Πώς πάν’ αράπη τα παιδιά σου; Όσο πάνε και μαυρίζουνε.
  • Καλό είν’ η συμφορά να έρθει μοναχή της, παρά μαζί κι η μάνα της και η αδελφή της.

Παγίδες
  • Πιάστηκε σαν τον ποντικό στη φάκα.
  • Το τυρί το είδες, τη φάκα δεν την είδες;
  • Όποιος σκάβει το λάκκο τ’ αλλουνού, πέφτει ο ίδιος μέσα.

Ρίσκο
  • Πού πας ξυπόλητος στ’ αγκάθια.
  • Ξύνεται στην γκλίτσα του τσοπάνη.
  • Γίδα που τρέχει στον γκρεμό, ποτέ δεν έχει σκοτωμό.
  • Όποιο πρόβατο φεύγει απ’ το μαντρί το τρώει ο λύκος.
  • Όποιος ανακατεύεται με τα πίτουρα τον τρών’ οι κότες.
  • Όποιος τρώει με το διάβολο, πρέπει να ‘χει μακρύ κουτάλι.
  • Όποιος πηδάει πολλά παλούκια, στο τέλος κάποιο θα μπει στον κώλο του.

Κίνδυνος
  • Μην παίζεις με τη φωτιά.
  • Μην πατάς φίδι στην ουρά.
  • Ο διάβολος έχει πολλά ποδάρια.
  • Εις το σιγαλό ποτάμι σήκωσε ψηλά τα ρούχα.
  • Μήτε το διάολο να δεις, μήτε το σταυρό σου να κάνεις.
  • Πολλές φορές πάει η στάμνα για νερό, μα μια φορά θα σπάσει.
  • Όποιος τα φίδια κυνηγά, φίδι θα τον δαγκώσει, και όποιος τον κίνδυνο αγαπά, αυτός θα τον σκοτώσει.

Διαπραγματεύσεις
  • Μικρό καράβι παίναγε, μεγάλο καβαλίκα.
  • Παίνευε τα βουνά κι αγόραζε στον κάμπο.

Διαφωνία
  • Άλλος το μακρύ του κι άλλος το κοντό του.
  • Στο μπόι σου βρίσκεις, στη γνώμη σου δε βρίσκεις.

Πειθώ
  • Τα λόγια γυρίζουν το ποτάμι.
  • Με το ζόρι παντρειά δε γίνεται.
  • Όπου δεν πίπτει λόγος, πίπτει ράβδος.
  • Με το στανιό ο σκύλος μαντρί δε φυλάει.
  • Λέγε-λέγε το κοπέλι, κάνει την κυρά και θέλει.
  • Ή με το γλυκό στα χείλη, ή με το πουγκί στο χέρι.
  • Σ' έναν δίνουν και δεν παίρνει, άλλον δέρνουν και δε φεύγει.
  • Πότε με τα καρύδια του, πότε με τον χαλβά του, ήφερε την καλόγρια εις τα θελήματά του.

Βοήθεια
  • Όταν θέλει ο Θεός, βοηθούν κι οι Άγιοι.
  • Αχόρταγο κι αχάριστο, ποτέ να μη βοηθάς.
  • Χωρίς κουπιά και άρμενα, Αϊ-Νικόλα βόηθα.
  • Κράτα με να σε κρατώ, ν’ ανεβούμε στο βουνό.
  • Το ‘να χέρι νίβει τ’ άλλο και τα δυο το πρόσωπο.
  • Πρώτη βοήθεια του θεού, δεύτερη του γειτόνου.
  • Οι τριφτάδες κι ο χυλός ώσπου να σηκωθείς ορθός.
  • Να λείπαν τα πιπέργια μου, να δω τις μαγειριές σου.
  • Άζωστος τρέχει ο γείτονας και ο συγγενής ζωσμένος.
  • Μια στενοχώρια που μοιράζεται είναι μισή στενοχώρια.
  • Όποιος περιμένει από τη γειτονιά, γεύεται μα δε δειπνά.
  • Δωσ’ μου κυρά τον άνδρα σου και παρ’ τον κόπανό μου.

Καθήκον
  • Δέσε το γάιδαρο κι ας τονε φάει ο λύκος.

Ομαδικότητα
  • Γι’ αυτό οι Χιώτες πάνε δυο-δυο.
  • Από ‘να λιθάρι, αλεύρι δεν βγαίνει.
  • Σε ένα καζάνι βράζουμε και έναν πόνο λέμε.
  • Όπου κατουρούν πολλοί μαζί, κυλάει ποτάμι.
  • Όπου πεθαίνουνε πολλοί, θάνατο δε φοβάσαι.
  • Κράτα με να σε κρατώ, ν’ ανεβούμε στο βουνό.
  • Χτίζει σπίτια η ομόνοια, τα γκρεμίζει η διχόνοια.
  • Ο ένας υφαίνει το πανί και ο άλλος το μασουριάζει.
  • Πώς πάνε οι στραβοί στον Άδη; ένας κοντά στον άλλονε.

Εργασία
  • Μερεμέτα και σκαπέτα.
  • Βρήκαμε μαλλί να ξάνουμε.
  • Η πολλή δουλειά τρώει τον αφέντη.
  • Τζάμπα δούλευε, τζάμπα μην κάθεσαι.
  • Ράβε-ξήλωνε, δουλειά να μη σου λείπει.
  • Του γεωργού η δουλειά στ’ αλώνι φαίνεται.
  • Η αλεπού ξενοδούλευε κι εργάτες έπαιρνε.
  • Μονάχος δούλευε, ποτέ δεν θ’ αποστάσεις.
  • Όποιος γελάει τη γη, και η γης τόνε γελάει.
  • Δεξί χέρι η εργασία κι αριστερό η οικονομία.
  • Η αξίνα θέλει κώλο και κομμάτι απ’ άλλο κώλο.
  • Σάββατο να’ ναι μάστορα κι ας είναι χίλιες ώρες.
  • Έβγα νύφη απ’ το χορό και έμπα στο χερόμυλο.
  • Ήρθα εδώ να ξανασάνω κι εύρηκα μαλλί να ξάνω.
  • Θέρος-τρύγος-πόλεμος [στασιό δεν περιμένουν].
  • Με χόρτασε η μάνα μου, μα σαν τα χέρια μου όχι.
  • Θέλεις θέρισε και δέσε, θέλεις δέσε και κουβάλα.
  • Τον δουλευτή σου πλέρωνε και ψυχικά μην κάνεις.
  • Ο παπουτσής ξυπόλητος κι ο ράφτης μπαλωμένος.
  • Ωσάν το σκλάβο δούλευε και ωσάν τον άρχο τρώγε.
  • Η έγνοια κάνει τη δουλειά κι η ξεγνοιασιά τον ύπνο.
  • Αν ήταν καλή η δουλειά, θα δούλευε κι ο Δεσπότης.
  • Όποια έχει ρόκα και παιδί, στη γειτονιά να μην εβγεί.
  • Η δουλειά δεν είν’ ντροπή και ντροπή είν’ η τεμπελιά.
  • Απ’ το θέρος ως τις ελιές, δεν απολείπουν οι δουλειές.
  • Έκατσε η δουλειά στην πόρτα και κυνήγησε τη φτώχεια.
  • Όποιος κάνει τη δουλειά μου, τρώγει και τον παρά μου.
  • Άλλη να μην ειπείς δουλειά, ‘ξον από κείνη του σκαφτιά.
  • Η γαϊδούρα σαράντα πουλάρια έκανε και το σαμάρι δεν της έλειψε.
  • Τα πολλά χέρια στα μαλλιά, τα λίγα στο τυρί και τα ξερά στο βούτυρο.
  • Όσο με βόηθηκε η νύχτα και η αυγή, δε με βόηθηκε μήτε μάνα μήτε αδερφή.

Καριέρα
  • Βεζίρης έγινες, άνθρωπος δεν έγινες.
  • Παπάς εγίνεις Κώστα; Το ‘φερ’ η κατάρα.
  • Όποιος έκανε γούμενος, έκανε και κελάρης.
  • Οι μούτσοι που πηδάγαμε γίναν καπεταναίοι.
  • Αν δε σε κλάσει ο μάστορης, δε γίνεσαι τεχνίτης.
  • Σαν θέλει η μοίρα, μυλωνάς γίνεται και δεσπότης.
  • Για να γίνεις ηγούμενος, πρέπει να σε πηδήξει ο προηγούμενος.
  • Ούτε διάκο σ’ είδαμε ούτε πρωτοσύγκελο, και συ δεσπότης έγινες;
  • Τ’ αγγειά γινήκαν θυμιατά και τα σκατά λιβάνι. Οι βλάχοι γίναν δήμαρχοι κι οι γύφτοι καπετάνιοι.
  • Ποτέ σου μην περιφρονείς τα κάτω σκαλοπάτια, γιατί σ’ αυτά πρωτοπατείς και βγαίνεις στα παλάτια.

Εξειδίκευση
  • Θέλει τέχνη τ’ όργανο.
  • Έκαστος εφ’ ω ετάχθη.
  • Παλιά μου τέχνη κόσκινο.
  • Ή παπάς παπάς ή ζευγάς ζευγάς.
  • Ξέρει η κλώσα πώς πατεί τα πουλιά της.
  • Ξέρει ο τσουκαλάς πού κολλάει τα’ αυτιά.
  • Όσοι φορούν μαχαίρι δεν είναι και μαγέροι.
  • Κι αν κελαηδάει η οχιά, δεν είναι καρδερίνα.
  • Η τέχνη θέλει μάστορη κι η φάβα θέλει λάδι.
  • Μάθε τέχνη κι άσ’ τηνε κι άμα πεινάσεις πιάσ’ τηνε.
  • Τέχνη θέλει το πριόνι κι όποιος το βαστά να ιδρώνει.
  • Άλλη η δουλειά του ναύτη, κι άλλη του καντηλανάφτη.
  • Έκαστος στο είδος του [και ο Λουμίδης στους καφέδες].
  • Το αμπέλι, θέλει αμπελουργό, το σπίτι νοικοκύρη και το καράβι, στο γιαλό, θέλει καραβοκύρη.

Ηγεσία & Διοίκηση
  • Το ψάρι βρομάει απ’ το κεφάλι.
  • Κερά εσύ, κερά κι εγώ, ποια θα πάει για νερό;
  • Όταν το δείρεις το σκυλί, κακό κυνήγι κάνεις.
  • Άλλοι παπάδες ήρθανε, άλλα Βαγγέλια φέραν.
  • Ο καλός ο καπετάνιος στη φουρτούνα φαίνεται.
  • Πρώτα μάθε να γροικάς και ύστερα να διατάζεις.
  • Ηύραμεν ζουρλόν παπάν, και όλη μέρα ψάλλωμεν.
  • Όλα του πρέπουνε του νιου, εκτός απ’ το κουμάντο.
  • Στραβός στραβόν οδήγαγε κι ηύραν κι οι δυο το βράχο.
  • Καλύτερα πρώτος στο χωριό, παρά δεύτερος στη πόλη.
  • Όποιος διατάζει κι όποιος κλάνει ποτέ του δεν κουράζεται.
  • Όσο λείπει ο αφέντης κανένα δεν νοιάζει, μα όσο λείπει ο γάιδαρος, ούλοι βαρυγκωμάνε.

Γραφειοκρατία
  • Χαρτιά γραμμένα, στόματα βουλωμένα.

Επιχειρήσεις
  • Κάλλιο δούλο κλέφτη, παρά συνέταιρο.

Εμπόριο & Πωλήσεις
  • Συχνοπούλα και λιγοκέρδιζε.
  • Το αγώι ξυπνάει τον αγωγιάτη.
  • Πούλαγε ακριβά και ζύγιαζε σωστά.
  • Ο διάβολος γίδια δεν είχε και τυρί επούλαγε.
  • Εγώ στραβώνω και πουλώ και συ ιδές και αγόραζε.
  • Ό,τι έχει ο καθένας στην πανέρα του, αυτό διαλαλεί.
  • Μάθε τέχνη για να ζήσεις και πραμάτεια να πλουτίσεις.

Χρήμα & Πλουτισμός
  • Έχεις λιλιά, έχεις λαλιά.
  • Έχεις γρόσα, έχεις γλώσσα.
  • Τα τάλαρα παντρεύουν τ’ άλαλα.
  • Άρπαξε να φας και κλέψε να ‘χεις.
  • Κάνε με σοφό, να σε κάνω πλούσιο.
  • Γρόσια στο πουγκί, ψάρια στο βουνί.
  • Έχεις παράδες; Σου κάνουν τεμενάδες.
  • Όταν έχει το πουγκί σου, όλοι είναι φίλοι σου.
  • Όπου είναι τα πολλά, εκεί πάνε και τα λίγα.
  • Το χρήμα κάνει ρήτορα κι η φτώχεια κακομοίρη.
  • Για τον παρά κολάζεσαι, με τον παρά κι αγιάζεις.
  • Τα λεφτά είναι δανεικά, χέρια αλλάζουν τακτικά.
  • Όποιος πλουταίνει με το νου, γλήγορα φτωχαίνει.
  • Σέρνει ο λαγός τον λέοντα με το χρυσό το ράμμα.
  • Γουναράδες βρωμεροί, μα στην τσέπη όλο φλουρί.
  • Κανένας δεν πλουταίνει αν δεν τον φάει ξένη ψείρα
  • Με το βελόνι τα μαζώνει και με το φτυάρι τα σκορπάει.
  • Ο πλούσιος έχει τα φλουριά, έχει ο φτωχός τα γλέντια.
  • Παράς κοντά με τον παρά και συμφορά με τη συμφορά.
  • Ο πλούσιος που παρακαλεί το Θεό, κακό έχει στο νου του.
  • Ο σπόρος κι ο παράς, αν δεν σκορπιστούν δεν αυγαταίνουν.
  • Τ’ άσπρα μιλούν, τ’ άσπρα λαλούν, τ’ άσπρα είν’ που κουβεντιάζουν.
  • Αν κάμεις και καλά παιδιά, τα πλούτη τι τα θες.
    Αν κάμεις και κακά παιδιά, τα πλούτη τι τα θες.

Αφθονία
  • Σιγά μη χάσει η Βενετιά βελόνι.
  • Χέζει ο κώλος του λεφτά και κατουράει λάδι.
  • Τα πολλά και τα περίσσια μας χαλάσανε τα ίσια.
  • Όποιος έχει πολύ πιπέρι, ρίχνει και στα λάχανα.
  • Κουλούρια φτιάνει ο μυλωνάς τινάζοντας τα γένια.
  • Να ‘καναν οι μύγες μέλι, τρεις οκάδες τον παρά.

Πολυτέλεια
  • Όλα τα ‘χε η Μαριορή, ο φερετζές της έλειπε.
  • Εδώ ψωμί δεν έχουμε, ραπανάκια για την όρεξη.
  • Καλά είν’ τα φαρδομάνικα, μα είν’ για δεσποτάδες.
  • Τα μεταξωτά βρακιά θέλουν και επιδέξιους κώλους.
  • Τι του λείπει του ψωριάρη, φούντα με μαργαριτάρι.
  • Ο κώλος μας ξεβράκωτος κι η σκούφια μας με φιόρα.
  • Δεν είχε ο φτωχός να φάει κι έκανε για την ψυχή του.
  • Όλοι με χρυσά βελούδα, ποιος τα βόσκει τα γαϊδούρια;

Ιδιοκτησία
  • Σε ξένο χωράφι, δρεπάνι μη βάζεις.
  • Το μισιακό γαϊδούρι το τρώει ο λύκος.
  • Εγώ σ’ έχτισα φούρνε μου κι εγώ θα σε χαλάσω.
  • Μικρό - μικρό τ’ αλώνι σου, μα είν’ κατάδικό σου.
  • Το δικό σου δεν το θέλω, το δικό μου δεν τ’ αφήνω.
  • Αμπέλι του χεριού σου, συκιά του κυρού σου και ελιά του παππού σου.

Κόστος & Τιμή
  • Η φτήνια τρώει τον παρά.
  • Να λιλί, δώσ’ μου τσιτσί.
  • Γάμος χωρίς σφαχτά δεν γίνεται.
  • Σαράντα τ’ άλογο κι εξήντα το σαμάρι.
  • Το φτηνό το κρέας το τρώνε τα σκυλιά.
  • Τα καρύδια τα καλά, λίγα είναι κι ακριβά.
  • Σκότωνε τρελούς και πλήρωνε τζερεμέδες.
  • Ακριβός στα πίτουρα και φτηνός στ’ αλεύρι.
  • Σακάκι πληρώνεις, σακάκι παίρνεις. Μανίκι πληρώνεις, μανίκι παίρνεις.

Σπατάλη
  • Καλή ζωή, κακή διαθήκη.
  • Τρελός ράφτης, μακριά κλωστή.
  • Ζει στα άνθη και ψοφά στα κωλόπανα.
  • Μέχρι να ’ρθει η γνώση, πάει το γρόσι.
  • Τα κακοσυναγμένα κακοσκορπισμένα.
  • Τ’ ακριβού το τίποτε, σε χαροκόπου χέρια.
  • Ξεφάντωνε, ξεφάντωνε, άδειασε το πουγκί μας.
  • Με το βελόνι τα μαζώνει και με το φτυάρι τα σκορπάει.
  • Όπου βγάνεις και δεν βάνεις, γλήγορα στο πάτο φτάνεις.
  • Τον χουβαρντά τον αγαπά ο καφετζής μα για γαμπρό του δεν τον θέλει.
  • Όποιος θέλει ν' αγαπήσει, θέλει να χασομερήσει, θέλει άσπρα να ξοδιάσει και να μη τα λογαριάσει.

Κέρδος
  • Συχνοπούλα και λιγοκέρδιζε.
  • Κατά τα κέρδη μου κρίνω το πανηγύρι.
  • Πέντε αν δεν χάσεις, δέκα θα κερδίσεις.
  • Το πράμα που γεννάει εκείνο και ψοφάει.
  • Το κέρδος δεν ευχαριστεί όσο η ζημιά λυπεί.
  • Ήρθε κι άλλος απ’ την Κω και γυρεύει μερτικό.

Μετρήσεις
  • Τα μισά της χιλιάδας πεντακόσια.
  • Ο λύκος από τα μετρημένα τρώει.
  • Μέτρα κεφάλια και κόβε σκούφιες.
  • Δέκα τα λέμε κι εννιά τα βρίσκουμε.
  • Κοντακιανός λογαριασμός, παντοτινή αγάπη.
  • Τρεις το λάδι, δυο το ξίδι, πέντε το λαδόξιδο.
  • Καθένας με το μέτρο του, μετράει το χασέ του.
  • Προτού σκάσουν τα αυγά, άρχισε να μετράει τα πουλιά.
  • Η αρκούδα το κόκαλο το μετράει πρώτα στον πισινό της κι ύστερα το τρώει.
  • Εσύ που ξέρεις τα πολλά κι ο νους σου κατεβάζει, χίλια καντάρια σίδερο, πόσες βελόνες βγάζει;

Χρέη
  • Το βερεσέ κρασί δυο φορές μεθεί.
  • Δάνειζε αλεύρι σ’ όποιον έχει στάρι.
  • Από κακοπληρωτή κι ένα σακί άχερο.
  • Όλα μας τα χρέγια κρεμμύδια να ήτανε.
  • Δανεικό κυρά τ’ αλεύρι, δανεικό και το προζύμι.
  • Τα δανεικά τα ρούχα ζεστασιά δεν σου κρατούν.
  • Εκεί που μας χρωστούσανε, μας πήραν και το βόδι.
  • Το δανεισμένο πάει γελώντας κι έρχεται κλαίγοντας.
  • Ο μπακάλης αν μπαταξιάνει, τα παλιά τεφτέρια πιάνει.

Διαφθορά
  • Γιάννης κερνάει και Γιάννης πίνει.
  • Άρπαξε να φας και κλέψε να ‘χεις.
  • Ξένο ψωμί ήταν που ‘τρωγε, δικό του το μαχαίρι.
  • Ή με το γλυκό στα χείλη, ή με το πουγκί στο χέρι.
  • Αν δεν λαδώσεις τους τροχούς, η άμαξα δεν τρέχει.
  • Παρά να τα πάρει άλλος, κάλλιο εγώ που ‘μαι κουμπάρος.

No comments: