Ικανοποίηση
- Εύρημα της γης, χάρισμα της ψυχής.
- Έπεσε το λάδι μας μέσα στη φακή μας.
- Έχετε γεια γειτόνισσες κι εγώ ψηλά αρμενίζω.
- Εχύθηκε το λάδι μας κι εμπήκε στο πιθάρι μας.
Χαρά
- Χαζό παιδί, χαρά γεμάτο.
- Η γριά όταν χαιρότανε, τα νιάτα της θυμότανε.
- Χαίρου τον καλό καιρό, γιατί ο κακός δε λείπει.
- Θέλει η πουτάνα να κρυφτεί, μα η χαρά δεν την αφήνει.
Θαυμασμός
- Άλλο να το ιδείς και άλλο να το ακούσεις.
- Σε όλα υπάρχει νόμος, στα μάτια όχι όμως.
- Όποιος δεν είδε κάστρο, είδε φούρνο κι εθάμαξε.
Κατάπληξη
- Αλλού τ’ όνειρο κι αλλού το θάμα.
- Είδα κι είδα, γύφτο παπά δεν είδα.
- Η μαϊμού είδε τον κώλο της και τρόμαξε.
- Μέγας είσαι, Κύριε, και θαυμαστά τα έργα σου!
- Αλλού τα κακαρίσματα κι αλλού γεννάν’ οι κότες.
- Είδα γάιδαρο με σέλα και τσομπάνο με ομπρέλα.
- Μάτια μου και τι σου πιάνει, το βρακί το τουλοπάνι.
Έκπληξη
- Βουνό με βουνό δε σμίγει.
- Μικρός που είναι ο κόσμος!
- Ο παπάς κι η παπαδιά, πέντε μήνες δυο παιδιά.
- Χωρίς χώμα και νερό, πώς ευρέθη αγγούρι εδώ.
- Όσα φέρνει η ώρα, δεν τα φέρνει ο χρόνος όλος.
- Αλλού βαρούν τα όργανα κι αλλού χορεύει η νύφη.
- Πετάχθη η γριά απ’ το φράχτη με τη ρόκα το αδράχτι.
- Ο κουτσός με το ‘να πόδι δίνει μια και πάει στην Πόλη.
Απογοήτευση
- Χέσε ψηλά κι αγνάντευε.
- Στολίστη η νύφη κι απόμεινε.
- Πολύ κο-κο και κανένα αβγό.
- Τι έχεις Γιάννη; Τι είχα πάντα.
- Ζήσε μαύρε μου να φας τριφύλλι.
- Τρέχα γύρευε και Νικολό καρτέρει.
- Άλλος χάσκει κι άλλος μεταλαβαίνει.
- Λάδια πολλά κι από τηγανίτα τίποτα.
- Ο φτωχός εχάθηκε και ο καιρός εδιάβηκε.
- Εγκαστρώθη το βουνό και γέννησε ποντίκι.
- Χέσε μέσα Πολυχρόνη που δε γίναμε ευζώνοι.
- Πολλή βοή στο μύλο μας, μα τ’ αλευράκι λίγο.
- Από το γάμο έρχομαι και μα την πείνα που ‘χω.
- Καλός-καλός ο χοίρος μας κι εξέβην χαλαζιάρης.
- Σε πήρα για βασιλικό και εβγήκες τσουτσουμίδα.
- Άκουσα τα κουδούνια σου κι έλεγα μάντρες έχεις.
- Πήγα να πω τον πόνο μου και μου ‘πιασαν τον κώλο μου.
- Λάχανα στη μάνα μου, λάχανα στον άντρα μου, κάλλιο ήταν στη μάνα μου.
Θλίψη & Πόνος
- Σ’ αυτόν τον κόσμο η λύπη, ποτέ δεν απολείπει.
- Αυτός που ‘χασε το χοίρο του, όλο μουγκριές ακούει.
- Τρώει η σκουριά το σίδερο και η θλίψη την καρδιά μας.
Άγχος & Στεναχώρια
- Το πολύ νταμάχι τρώει το στομάχι.
- Οι λύπες κόβουν γόνατα κι οι λογισμοί γερνάνε.
- Όλοι κλαίν’ τον πόνο τους κι ο μυλωνάς τ’ αυλάκι.
- Τα πολλά πνίγουν τον άντρα και τα λίγα τη γυναίκα.
- Η έγνοια κάνει τη δουλειά κι η ξεγνοιασιά τον ύπνο.
- Τον φτωχό και τον χωριάτη ξένη έγνοια τον γερνάει.
- Μια στενοχώρια που μοιράζεται είναι μισή στενοχώρια.
- Τι θα γίνουμε αν δε βρέξει, και αν θα βρέξει πού θα πάμε;
- Όποιος έχει γυναίκα όμορφη, στη δημοσιά αμπέλι, ποτέ του δεν είναι ήσυχος.
Απόγνωση
- Ο πνιγμένος απ’ τα μαλλιά του πιάνεται.
- Χωρίς κουπιά και άρμενα, Αϊ-Νικόλα βόηθα.
- Αλί απ’ τον Αλή που ‘χασε τ’ άλογο και πιλαλεί.
- Όποιος δεν έχει πούθε να πιαστεί, πιάνεται κι από γυμνό σπαθί.
Κλάμα & Δάκρυα
- Κλαίν’ οι χήρες, κλαίν’ κι οι παντρεμένες.
- Κάλλιο να κλάψει το παιδί παρά να κλάψει η μάνα.
- Πουτάνα με τα κλάματα και κλέφτης με τους όρκους.
- Ούτε γάμος δίχως κλάματα, ούτε κηδεία δίχως γέλια.
Φόβος
- Ο φόβος φυλάει τα έρμα.
- Τρέμει σαν το σκύλο κάτω απ’ το ρέχτι.
- Φόβο από την αρκούδα, φόβο κι από το σκατό της.
- Ο λόγγος δεν εφοβήθη το τσεκούρι μα το στειλιάρι.
- Φοβάται ο Γιάννης το θεριό, και το θεριό το Γιάννη.
- Πώς πάνε οι στραβοί στον Άδη; ένας κοντά στον άλλονε.
Ενοχή
- Όποιος έχει τη μύγα, μυγιάζεται.
- Ο πρωτομυριστής και πρωτοκλαστής.
- Άλλος σ’ έχεσε κι εγώ θα σε σφουγγίσω;
- Αλάτισε τον κώλο σου και ρώτα τι βρωμάει.
- Αμ’ πότε σε ξεβράκωσα και δεν ήσουνα χεσμένος;
Ντροπή
- Η ντροπίτσα τρώει πετρίτσα.
- Παλιά αμαρτία, καινούργια ντροπή.
- Έμαθε γυμνός και ντρέπεται ντυμένος.
- Ντράπου η κόρη, βρέθει γκαστρωμένη.
- Όποιος ντρέπεται, πολλά καλά στερεύεται.
- Έμαθε ξεβράκωτος και ντρέπεται ντυμένος.
- Μισή ντροπή δική μου - μισή ντροπή δική σου.
- Έβγα έξω και πομπέψου κι έμπα μέσα και πορέψου.
- Πίσω να πάει ντρέπεται, μπροστά να πάει φοβάται.
- Η δουλειά δεν είν’ ντροπή και ντροπή είν’ η τεμπελιά.
No comments:
Post a Comment